مردی که خواب و بیداری‌اش برای ایران بود + فیلم

به گزارش ماه نیوز ، ششم مارس امسال دهمین سالگرد درگذشت ایرج افشار ، نویسنده ، پژوهشگر ، پژوهشگر فرهنگ ، تاریخ و ادبیات فارسی ، لجستیست olog ایرانی و استاد دانشگاه است. به همین مناسبت صفحه ای به نام محمدرضا شفیع کدکنی دو مقاله از ایرج افشار توسط این شاعر ، پژوهشگر و استاد دانشگاه تهران منتشر کرده است.

ابتدا داستانی از ملاقات وی با ایرج افشار در آخرین روزهای زندگی خود می خوانیم: “در روزهای آخر بیماری مرگبار او به دیدن او رفتم. برای گفتن چیزی گفتم:” نسخه جدید لیست واضح نیست که لندن بر اساس نسخه های مهم موجود موجود است.

اگرچه او از نظر جسمی بسیار خوب بود اما با سختی و ضعف زیادی گفت: “مرا برای دیدن بیاورید.”

من بردم. و دید و در بعضی موارد با “مداد” امتیاز می کشید.

همه ما به ایران متصل هستیم. اما این ارتباط جای تردید دارد و در لحظات و مناسبت های خاص خود را نشان می دهد یا نشان می دهد. از جمله اینکه ، ما زندگی روزمره داریم و به هزاران چیز دیگر فکر می کنیم و در صورت لزوم ، میهن عزیزمان را به یاد می آوریم. اما ایرج افشار از معدود مردانی بود که خواب و آگاهی ، سفرها و حضورش و هر دقیقه از زندگی اش ، در هر کجای دنیا که بود ، مشغول فکر کردن در مورد ایران و فرهنگ ایرانی بود و تلاش هایش موفقیت آمیز نبود. .

“مردان بزرگی که او بود.”

محمدرضا شفیع کدکنی در مراسم خاکسپاری ایرج افشار

محمدرضا شفیع کدکنی نیز در یادداشتی که در شماره 81 مجله بخارا منتشر شد ، نوشت: او روزنامه نمی خواند و در خانه اش رادیو و تلویزیون نداشت.

در واقع ، وی سیاستمدار نبود و به هیچ حزب و گروهی تعلق نداشت ، اما همیشه سیاست بزرگی در ذهن داشت و با آن زندگی می کرد و این سیاست ارزش تأمل در مورد آینده جهان ایران را داشت. به همین دلیل وی هم توسط دکتر محمد مصدق و اللهیار صالح و هم از طرف مشاور وفادار سید حسن تقی زاده مورد احترام بود.

در مراکز علمی جهان و در زمینه های ایران شناسی دانشگاه های جهان ، هیچ یک از معاصران ما از ایرج افشار دارای اعتبار و احترام نیستند.

البته در کنار آن یارشتر را نیز به یاد دارم.

محققان رشته آهن شناسی در زمینه های تاریخ ، مردم شناسی ، ادبیات فارسی ، باستان شناسی ، کتابشناسی ، کتابداری و اطلاعات همیشه در آثار ایرج افشار بوده اند.

“بزرگانی که آنجا بودند ، و افسوس ، و اغلب افسوس که حتی پنجاه شخصیت برجسته نیز نمی توانستند آن مکان را تخلیه کنند.”

ایرج افشار یزدی ، معروف به “پدر کتابشناسی ایران” ، در 7 اکتبر 1961 در تهران متولد شد. وی پژوهشگر فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی ، کارشناس ایرانی ، کتاب شناس ، محقق ، پژوهشگر نسخه های خطی و نویسنده بود. افشار در دانشگاه های ایران و خارج از کشور ، در دانشگاه برن (سوئیس) ، دانشگاه ساپورو (ژاپن) و دانشگاه تهران تدریس می کرد و بنیانگذار کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران بود. وی بیش از 300 کتاب و 3000 مقاله در زمینه های کتابشناسی ، کتابداری ، تاریخ ، جغرافیا ، جغرافیای تاریخی ، فرهنگ عامیانه و غیره تألیف و ویرایش کرده است.

انتهای پیام