«جمهوری افغانستان» بیشتر به شوخی شبیه بود

به گزارش ماه نیوز ، عباس عبدی ، روزنامه نگار ، در یادداشت روزنامه ای اعتماد به نفس او نوشت: “حوادث در افغانستان همه ناظران را غافلگیر کرد.” چگونه اولین قدرت جهان می تواند بیست سال حضور مستقیم نظامی و سیاسی در یک کشور توسعه نیافته داشته باشد و تمام قدرت خود را برای تشکیل دولت جمع آوری کند و حدود 8000 نفر را از دست داده و بیش از 2000 میلیارد دلار هزینه کند؟ آیا حتی یک مبارزه مهم ، آیا کل دولت و ارتش خالی آن در برابر جریان ارتجاعی بسیار شکست خواهند خورد و به سرعت تسلیم دولت می شوند و رئیس جمهور فرار را انتخاب می کند؟

ریشه بحران افغانستان در مداخله خارجی است. در ابتدا ، اتحاد جماهیر شوروی می خواست یک جامعه سوسیالیستی و کمونیستی در روستاهای افغانستان ایجاد کند ، اما نتیجه آن چه بود؟ تشکیل مرتجع ترین گروه سیاسی و فکری در منطقه ، طالبان ؛ گروهی که به معنای واقعی کلمه واکنشی تر و خشن تر از سلفی های خاورمیانه است. کودتای اتحاد جماهیر شوروی برای این ابرقدرت گران تمام شد. مردم افغانستان بدون پیشرفت. همچنین افغانستان را بیش از دو دهه درگیر جنگ داخلی کرد. در طول جنگ نهادهای سیاسی افغانستان مورد حمله قرار گرفت و کشور عقب نشینی کرد. اتحاد جماهیر شوروی نیز سقوط کرد. افغانستان به میدان بازی قدرت های جهانی تبدیل شد. ایالات متحده ، بریتانیا و غرب از بدترین گروه ها برای شکست رژیم کمونیستی حمایت کردند که بعداً به طالبان معروف شد. با فروپاشی ساختار سیاسی و هجوم پولهای کثیف خارجی و تجارت مواد مخدر برای تأمین مالی گروههای ضد کمونیستی ، اتحاد سیاسی در افغانستان ناممکن شد. کافی است بگویم که این گروهها بیشتر از دولت کمونیست یکدیگر را کشتند. در این محیط بود که طالبان به عنوان جریان مورد حمایت عربستان سعودی ، امارات متحده عربی و پاکستان وارد افغانستان شدند و افغانستان را فتح کردند ، اما جهان آنها را به رسمیت نشناخت. با حضور یک دولت ارتجاعی ، افغانستان به ساختار یک گروه تروریستی تبدیل شد. 11 سپتامبر محصول ایجاد چنین ساختاری در گوشه ای از جهان بود. ایالات متحده آمد و طالبان را در مدت کوتاهی حذف کرد ، اما نتوانست مفهوم ملت را شکست دهد. افغانستان جمهوری افغانستان مانند یک شوخی بود. یک حکومت قبیله ای فاسد نمی تواند قدرت داشته باشد. تا زمانی که آنها آمریکایی بودند ، مشکلات حتی پابرجا نبودند ، اما پس از رفتن آنها ، این بادکنک خالی ترکید. افغانستان بار دیگر وارد دومین دوره بحران می شود که در روزهای آینده نیاز به توجه بیشتری دارد. “

انتهای پیام